Odpowiedź na pytanie, zależy w dużej mierze od warunków i wymagań danej operacji szlifierskiej.
Budowa narzędzi ściernych nasypowych
Aby odpowiedzieć na pytanie zadane w tytule artykułu, należy przypomnieć sobie budowę wyrobów ściernych nasypowych. Narzędzia te, zarówno papier ścierny do metalu, jak i płótno, mają budowę warstwową. Składają się z czterech, zaś w rzadkich przypadkach z pięciu komponentów-warstw. Stanowią je podłoże, spoiwo podkładowe, ziarno ścierne, spoiwo zalewowe i ewentualnie dodatkowa warstwa optymalizująca obróbkę szlifierską, np. stearynian przeciwdziałający zatykaniu w nasypu pyłem przypadku szlifowania materiałów drewnianych. Podłoże stanowi korpus narzędzia będący jednocześnie nośnikiem ziarna ściernego.
Podstawowe rodzaje podłoży narzędzi ściernych
Do podstawowych funkcji podłoży zalicza się nadawanie kształtu narzędziu ściernemu, wytrzymałości mechanicznej oraz elastyczności i transmisję sił skrawania na obrabiane powierzchnie przedmiotów. Obecnie podłoża są wytwarzane są z papieru, tkaniny bawełnianej oraz poliestrowej i jest ich wiele rodzajów. Muszą one bowiem spełniać zróżnicowane wymagania wynikające ze specyfiki operacji szlifowania różnych materiałów. Dlatego papier ścierny do metalu i płótna ścierne mają wiele różnych rodzajów.
Jak łatwo zauważyć, każdy z wymienionych materiałów podkładowych stosowany jest w narzędziach ściernych nasypowych w kilku wariantach gramatury i powiązanych z nią stopniach wytrzymałości oraz elastyczności, które w dużym stopniu decydują o ich przeznaczeniu operacyjnym i materiałowym. I tak papiery lekkie z grup A, B i C stosuje się do obróbki ręcznej, w tym też metali. Natomiast papiery ciężkie z grup D, E i F – do szlifowania maszynowego i używa się ich najczęściej w postaci pasów bezkońcowych. Natomiast do prac, w których wymagana jest większa wytrzymałość mechaniczna oraz elastyczność, wykorzystuje się tkaniny techniczne oznaczone literami: J (płótno lekkie), JF (płótno lekkie elastyczne), X (płótno ciężkie), XF (płótno ciężkie elastyczne) i Y (ciężka tkanina poliestrowa).
Zasada doboru narzędzi ściernych o odpowiednich podłożach
W jakim więc przypadku powinniśmy wybrać papier ścierny do metalu, a kiedy płótno? Płótna ścierne dzięki zaletom tkaniny, łączącej dużą elastyczność z wysoką wytrzymałością, są zdecydowanie lepsze do szlifowania wielowymiarowych, profilowanych elementów. Np. do ręcznego profilowego szlifowania metali, np. rur, doskonale nadają się rolki na podłożu płóciennym typu J i JF odznaczające się bardzo dużą elastycznością. Przykładem takich wyrobów ściernych w ofercie Klingspor są popularne rolki na podłożu płóciennym KL 381 J i LS 309 JF. Natomiast jeśli chcemy wyszlifować elementy płaskie, możemy użyć papieru ściernego do metalu, który jest tańszym wyrobem niż płótno, np. rolek PS 30 D czy PS 22 F ACT z oferty Klingspor.
Należy wiedzieć, że do ręcznej obróbki powierzchni płaskich powinno się używać drewnianej lub wykonanej z tworzywa kostki szlifierskiej. Jest ona elementem pośrednim, który pomaga zachować płaski kształt elementu. W przypadku bezpośredniego użycia papieru ściernego do metalu, czyli trzymania go w dłoni, uzyskamy znacznie gorszy efekt jakościowy.
Reasumując nasze rozważania, możemy ogólnie powiedzieć, że do profilowej obróbki metali, jak również wykorzystującej duże siły skrawające używamy płócien ściernych, zaś do ręcznej oraz lżejszej obróbki płaskich powierzchni metalowych – papierów ściernych. Oczywiście, dokładny dobór rodzaju płótna czy papieru ściernego do metalu zależy od faktycznych warunków i wymagań szlifowania, rodzaju używanej szlifierki.