Stosowanie gąbek ściernych do szlifowania ręcznego daje doskonałe rezultaty pracy. Dzięki nim w szybki i prosty sposób możemy uzyskać gładki obraz szlifowanej powierzchni.
Gąbki ścierne i ich podstawowe zalety
Szlifowanie ręczne, mimo dostępu do różnego typu szlifierek, jest nadal w wielu wypadkach niezastąpioną metodą obróbki powierzchni. Umożliwia dokładne szlifowanie zarówno powierzchni płaskich, okrągłych, wklęsłych, wypukłych, jak i specjalnie profilowanych o skomplikowanych kształtach. Metodę szlifowania ręcznego stosuje się zarówno w obróbce zgrubnej, jak i wykończeniowej. Do szlifowania zgrubnego dobrze jest użyć arkuszy ściernych lub kostek ściernych, które umożliwiają na większy docisk dłoni. Zaś do szlifowania międzyoperacyjnego oraz wykończeniowego doskonale nadają się zarówno arkusze oraz kostki ścierne, jak i jedno- lub dwustronne gąbki ścierne. Jak wiadomo, stosowanie gąbek ściernych jest szczególnie istotne w przypadku powierzchni podatnych na uszkodzenia mechaniczne: zarysowania, wgniecenia itp. Miękkie piankowe podłoże gąbek umożliwia bowiem delikatne ich szlifowanie, bez ryzyka powstawania zagłębień i, co ważne, daje jednolity obraz szlifu, bez wad w postaci szpecących rys.
Budowa gąbek ściernych
W gąbkach ściernych stosuje się miękką piankę poliuretanową o grubościach 5, 10 lub 12,5 mm. Do niej z kolei mocowane jest (jedno- lub dwustronnie) ziarno ścierne z elektrokorundu lub węglika krzemu. Dlatego rozróżnia się gąbki ścierne jedno- lub dwustronne. Tak wykonane narzędzia mają dużą elastyczność, która pozwala im dokładnie dopasowywać się do szlifowanej powierzchni, bez względu na to, czy jest ona płaska, lekko wklęsła lub wypukła, czy ma skomplikowany kształt (profilowana). Elastyczność ta w połączeniu z małą twardością pianek stosowanych w gąbkach ściernych umożliwia aplikowanie dłonią niewielkiego docisku, co z kolei ułatwia delikatne ręczne szlifowanie powierzchni podatnych na uszkodzenia, szczególnie w miejscach trudno dostępnych.
Należy zauważyć, że pianki poliuretanowe stosowane w kostkach ściernych są twardsze. Dlatego narzędzia te doskonale nadają się do szlifowania zgrubnego czy oczyszczania powierzchni z zabrudzeń i umożliwiają łatwe aplikowanie nacisku.
Gdzie i jak stosujemy gąbki ścierne?
Materiałowe stosowanie gąbek ściernych zależy od wykorzystanego w nich ziarna ściernego. Gąbki ścierne z elektrokorundowym ziarnem używane są do szlifowania farb, lakierów, szpachli, drewna, tworzyw sztucznych, metali itp. Natomiast gąbkami pokrytymi nasypem z węglika krzemu można szlifować, oprócz wymienionych materiałów, żeliwo czy nawet stali nierdzewną. Zakres granulacji ziarna ściernego używanego w gąbkach ściernych jest bardzo duży i wynosi od P60 do P220. Granulację dobieramy w zależności od rodzaju obrabianego materiału - inną dla drewna (P60-P220), inną dla lakierów (P120-P220) itd. Szlifujemy etapowo, zaczynając od najniższej prawidłowej granulacji i kończąc na najwyższej. Z granulacji niższej przechodzimy do wyższej, pomijając jedną gradację. I tak z P80 przechodzimy do 120, pomijając P100, z P120 do P180, pomijając 150, i w końcu z 180 do P220, pomijając P200.
Bardzo ważną praktyczną zaletą gąbek ściernych w stosunku do arkuszy jest możliwości ich umycia i wyczyszczenia pod bieżącą ciepłą wodą. Dzięki temu usuwa się urobek zatykający powierzchnię czynną tych narzędzi i przywraca się im pierwotną skuteczność pracy oraz jednocześnie wydłuża ich żywotność.