Siatka ścierna to narzędzie, którym szybko i dokładnie wyszlifujemy powierzchnię ścian, jak też sprawnie usuniemy z nich farby i zanieczyszczenia.
Budowa siatek ściernych
Szlifowanie farby i usuwanie jej ze ścian to bardzo trudne zadania ze względu na konieczność obróbki dużych powierzchni oraz z powodu intensywnego zapylenia, które powstaje podczas realizacji takich prac. Aby je ułatwić i ograniczyć do minimum zapylenie, skonstruowano właśnie siatki ścierne.
Siatka do szlifowania to narzędzie, którego podłoże wykonuje się nie z papieru czy płótna, lecz z siatek nylonowych albo poliestrowych mających na całej swojej powierzchni około milimetrowe oczka. Podobnie jak w wypadku papierów czy płócien ściernych, ziarno ścierne mocuje się na powierzchni siatek za pomocą żywic syntetycznych. Można więc przez analogię powiedzieć, że żywice te stanowią spoiwo omawianych narzędzi.
Siatkach do szlifowania to typ produktu, w którym aktualnie stosuje się dwa podstawowe typy ziaren ściernych: elektrokorund lub węglik krzemu. Przykładowo ziarno elektrokorundowe użyto w produkowanych przez Klingspor siatkach AN400. Dostępne są one w formie krążków ściernych o średnicach 125, 150 i 225 mm oraz arkuszy do szlifowania ręcznego. Natomiast ziarno węglika krzemu wykorzystano w siatkach Klingspor AS400, które są też dostępne w formie krążków i arkuszy. Krążki 125 i 150 mm przeznaczone są szlifowania mechanicznego za pomocą szlifierek mimośrodowych, zaś mające średnicę 225 mm – do pracy szlifierkami do ścian, w tym tzw. żyrafami. Osobną grupę narzędzi wykonanych z siatek Klingspor AS400 stanowią krążki o średnicy 406 mm przeznaczone do renowacji parkietów drewnianych itp., głównie wykonanych z twardych gatunków drewna.
Siatki Klingspor z ziarnem z elektrokorundu dostępne są w granulacjach od P80 do P800, zaś z węglikiem krzemu – od P40 do P220. Omawiane narzędzia mogą więc być stosowane zarówno w procesie szlifowania zgrubnego, jak i międzyoperacyjnego oraz wykończeniowego. Siatki elektrokorundowe przeznaczone są do szlifowania drewna, powierzchni pokrytych farbami lub lakierami, materiałów kompozytowych i powierzchni gipsowanych (głównie ścian). Natomiast siatek węglikowych używa się do szlifowania gładzi gipsowych, płyt gipsowo-kartonowych oraz parkietów. Można więc powiedzieć, że siatki elektrokorundowe to uniwersalne narzędzia, zaś węglikowe – specjalizowane, czyli o węższym zakresie efektywnych zastosowań materiałowych. Oboma typami siatek można więc z powodzeniem wykonać szlifowanie farby, jak też usunąć ją ze ścian i, co ważne, zadania te realizować bardzo sprawnie i do tego bezpyłowo.
Bezpyłowe szlifowanie siatkami ściernymi
Można je też wykonać z użyciem perforowanych arkuszy czy krążków ściernych o podłożach papierowych lub płóciennych, które pod względem wielkości i rozmieszczenia otworów muszą być kompatybilne z wykorzystywanym modelem szlifierki. Jednakże nie zawsze jest to możliwe, pomimo standaryzacji wzorów perforacji krążków i arkuszy ściernych. Wady tej nie mają jednak siatki ścierne, gdyż umożliwiają efektywne usuwanie pyłu podczas szlifowania przez niewielkie oczka równomiernie rozmieszczone na całej ich powierzchni. Narzędzia te więc można zastosować na talerzu szlifierki mimośrodowej lub oscylacyjnej z dowolnym systemem otworów odpylających. Co ważne, siatki mają strukturę otwartą umożliwiającą prawie 100-procentowe usuwanie pyłu z pola obróbki, czego najlepszym przykładem jest szlifowanie farby z ich użyciem. Oczywiście, konieczne jest do tego użycie wydajnego systemu usuwania pyłu, którego głównym elementem jest odkurzacz przemysłowy. Omawiane narzędzia nie zatykają się pyłem i dlatego ich właściwości ścierne można wykorzystać w 100%, czyli do momentu zużycia się ostatnich ziaren ściernych.